Maandag 14 Februari 2000
U zult het begrijpen, er zijn
geen foto's van de zondag, die zoals dat hoort in rust en
overpeinzing werd doorgebracht. Zondagavond komen er weer hele
groepen italianen eten, waaronder eentje die wel heel erg
tegenstrijdig is, namelijk het product van een zweedse moeder en
een italiaanse vader. Meer verschillend kan ik ze binnen Europa
niet bedenken. Hij spreekt nog zweeds ook! Lachen dus, op zondag.
Maandags gebeurt er weer iets nieuws: de regen valt met bakken uit de hemel. Ik kom min of meer doorweekt op m'n werk aan en moet de hele ochtend aanhoren wat iedereen wel niet in z'n postbus heeft gekregen op deze romantische dag. Gelukkig kan ik ook meepraten: mijn tickets voor Detroit zijn aangekomen en da's toch heel wat beter dan zo'n Hallmark kaart van een collega.
Verder zaai ik vandaag onrust met de foto's van het feest op zaterdag. Ik heb ze op m'n laptop bij me, en iedereen moet het zien. Er blijken enkele legendarische kiekjes tussen te zitten. Ook moet ik, onder bedreigingen, een paar foto's wissen.
Verder weinig aan de hand, deze
Valentijnsdag. In de middag loop ik nog een mooi stukje heen en
weer over het (nu ijsvrije) bospad op Blackstone Boulevard en zo
wordt het snel weer dinsdag en woensdag.