Woensdag 18 Februari 2000
 |
Net als de sleur voorgoed dreigt in te
treden wordt er weer iets leuks georganiseerd: op
woensdagavond is het schaatsen met korting voor de grad
students op het ijsbaantje in het centrum van de
stad. Ik praat de italianen om met allerhande
jubelverhalen over de lol van het schaatsen en al snel
zijn we beneden, om een paar ijzers uit te zoeken. Als man krijg ik onmiddelijk een paar ijshockeyschaatsen in de maag gesplitst. Meisjes krijgen kunstschaatsen, en dat zijn meteen de enige twee mogelijkheden. Voor Noren is de ijsvloer ook een beetje klein, denk ik. Ik heb al in geen tijden geschaatst, maar het is iets Hollands en dus kan ik het waarschijnlijk erg goed. |
 |
 |
| Valt tegen. De ijzers onder de schaatsen
zijn veel korter dan ik gewend ben, en dus is het gevaar
van achterover donderen continu aanwezig. Vanwege dit crash
risk doe ik de camera in een kluisje en stop de jas
er ook maar bij. Dan kan het serieuze werk beginnen; al
snel knal ik vervaarlijk langs de andere, onhandige
schaatsers en houd de eer van koningin en vaderland hoog.
Helaas geen foto's. Na het schaatsen eten we wat bij een micro brewery, alweer zo'n trend uit de late jaren 90 die ik nog niet ken. Goed spul, en eigen-gebrouwen bier. We krijgen een lift de berg op van iemand uit New York die net zo rijdt als ze allemaal doen in die stad. Met gevaar voor eigen leven dus. Gelukkig gaat het goed. Donderdag gehaktdag; vrijdag meer schaatsen. |
 |