Zaterdag 19 Februari 2000
 |
 |
 |
Vandaag gaan we naar de grote
stad-Boston, Mass. om precies te zijn. Bekend van Cheers
en de Boston Celtics, maar met name van het waardeloze
weer dat ze er hebben. Terwijl wij gisteren een beschaafd
pakje sneeuw hebben gehad ligt er in Boston overal 20
centimeter prut op straat. Gelukkig rijden de bussen en
de T, de metro, gewoon. Ik ben in de stad met Arwin en Heinrich, die allebei de bus gemist hebben zodat ik een uur op ze moet wachten. Met z'n drieën gaan we naar Harvard Square, bekend van z'n universiteit. Overal sneeuw hier, maar de kledingwinkel die we bezoeken ontkent alles en verkoopt alleen maar korte broeken. Okay. Een beter resultaat hebben we in de Harvard Coop, boekenwinkel, en groot ook nog. |
 |
 |
| Na de boeken gaan we naar Harvard
University, en lopen wat over de campus. De beste
universiteit ter wereld ziet er verlaten uit, behalve dan
de stromen toeristen die er, zelfs in dit weer, rondlopen
om foto's te maken. Net als wij, trouwens. Gelukkig heeft Arwin een paar maanden geleden de tour gedaan, zodat hij ons bij kan praten over John Harvard en zijn heilzame werk. Mooie bibliotheek, trouwens, op deze campus. Vernoemd naar een boekenverzamelaar die naar Europa was geweest om een paar zeldzame exemplaren op te halen en zo stom was om met de Titanic terug te varen. Weg boeken. |
 |
Goed dan. Nog even door het downtown
gedeelte gelopen en wat inkopen gedaan en daarna snel weer met de
bus naar huis. Ik besluit niet naar het feestje te gaan dat nog
op mijn schema stond, maar kom thuis onverhoopt toch nog in een
pasta-party terecht. Het hoogtepunt van dat feest is ongetwijfeld
het moment dat we ontdekken dat de salade per ongeluk is
aangemaakt met douchegel. Met 12 essentiële vitaminen en
mintgeur, dus zo gek was het niet eens. Maar ja, al dat schuim op
je lippen.